บทที่ 143 คืนก่อนออกจากเมือง

อัลเบอร์ตาเงยหน้าขึ้น

เศษแก้วชิ้นเล็กๆ ที่ฝังอยู่บนเพดานเรียบสะท้อนแสงเดิมๆ ตลอด 24 ชั่วโมง นครใต้ดินของหมู่บ้านเอเวอร์เกลดไม่มีพระอาทิตย์ขึ้นหรือตก ราวกับถูกแช่แข็งไว้ในห้วงเวลา

วันแรกเธอพบว่ามันน่าทึ่ง แต่หลังจากผ่านไปไม่กี่วัน ความแปลกใหม่ก็จางหายไป แม้ว่าตอนที่อยู่บนพื้นผิวโลกเธอจะไม่ได้เห็นดวงอ...